Hukuman mati di Malaysia

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Templat:Capital punishment Hukuman mati di Malaysia dikenakan kepada penjenayah yang terlibat dalam jenayah pembunuhan, pengedaran dadah, pengkhianatan, dan melancarkan perang terhadap Yang di-Pertuan Agong (Raja Malaysia). Baru-baru ini, undang-undang telah diperluaskan kepada tindakan keganasan. Mana-mana pengganas, dan sesiapa yang membantu pengganas adalah bertanggungjawab untuk menghadapi hukuman mati.
Hanya Mahkamah Tinggi mempunyai bidang kuasa untuk seseorang itu dihukum mati. Kes juvana yang melibatkan hukuman mati adalah didengar di Mahkamah Tinggi dan bukannya Mahkamah juvana di mana tempat kes-kes juvenil yang lain adalah didengar. Rayuan kepada Mahkamah Rayuan dan Mahkamah Persekutuan adalah automatik. Yang terakhir untuk disabitkan adalah untuk membela pesalah bagi tujuan pengampunan. Pengampunan adalah suatu bidang kuasa yang terletak dibawah Raja atau Yang di-Pertua Negeri (Gabenor) negeri di mana jenayah itu dilakukan, ATAU Yang di-Pertuan Agong boleh bertindak mengampunkan penjenayah jika jenayah itu dilakukan di Wilayah Persekutuan atau apabila melibatkan ahli-ahli angkatan tentera. Hukuman mati di Malaysia dijalankan atas konsep gantung sebagaimana yang diperuntukkan dalam Seksyen 281 Kanun Tatacara Jenayah. Wanita hamil dan kanak-kanak tidak boleh dihukum mati. Terdapat dua jenis hukuman gantung iaitu Hukuman gantung dan Hukuman gantung sampai mati.
Antara 1970 dan 2001, Malaysia melaksanakan hukuman mati kepada 359 orang penjenayah. Seperti tahun 2006, 159 orang masih berada pada hukuman mati. Malaysia juga menggunakan undang-undang Syariah.

Peruntukan Berkanun

Berikut adalah senarai kesalahan jenayah yang membawa hukuman mati:

• Melancarkan perang terhadap Yang di-Pertuan Agong - Seksyen 121 Kanun Keseksaan (lihat: Al-Ma'unah)
• Kesalahan terhadap Raja^[1] - Seksyen 121A Kanun Keseksaan
• Bersubahat bagi (Angkatan Bersenjata) - Seksyen 132 Kanun Keseksaan
• Pembunuhan - Seksyen 302 Kanun Keseksaan (wajib) (lihat: Mona Fandey)
• Menyubahati membunuh diri ^[2] - Seksyen 305 Kanun Keseksaan
• Dicuba dengan kehidupan banduan membunuh, jika kecederaan disebabkan - Seksyen 307 (c) Kanun Keseksaan (wajib)
• Menculik atau melarikan untuk membunuh - Seksyen 364 Kanun Keseksaan
• Tebusan - Seksyen 374A Kanun Keseksaan
• Geng rompakan dengan pembunuhan - Seksyen 396 Kanun Keseksaan
• Pengedaran dan penyeludupan dadah - Seksyen 39B Akta Dadah Berbahaya 1952 (wajib) (lihat: Barlow dan Chambers pelaksanaan)
• Pemilikan senjata api - Seksyen 57 Akta Keselamatan Dalam Negeri 1960

Hukuman mati bagi kes buang bayi

Di Malaysia, kes pembuangan bayi dilihat berlaku semakin menjadi-jadi.^[3] Dianggarkan bagi tempoh 2008 hingga 2009, sebanyak 181 kes pembuangan bayi dilaporkan di Malaysia, manakala 60 kes direkodkan sejak awal tahun 2010 hingga 12/8/2010.^[4] Malah masalah ini dari hari ke hari semakin bertambah di negara tersebut. Keadaan tersebut dipandang cukup serius oleh pelbagai pihak termasuk agensi kerajaan, penguatkuasaan dan beberapa badan bukan kerajaan akibat dari liputan media yang hangat.
Berikutan itu, Kabinet Malaysia telah memutuskan kes pembuangan bayi disiasat sebagai kes bunuh atau percubaan membunuh bagi memastikan perbuatan tidak berperikemanusiaan itu menerima hukuman berat.^[5]
Kes bunuh disiasat mengikut Seksyen 302 Kanun Keseksaan (Akta 574) yang membawa hukuman gantung sampai mati, manakala kes percubaan membunuh mengikut Seksyen 307 kanun sama membawa hukuman penjara maksimum 20 tahun.
Sebelum ini, semua kes pembuangan bayi disiasat mengikut Seksyen 31 Akta Kanak-kanak 2001 yang boleh dihukum denda maksimum RM 20,000 atau penjara 10 tahun atau kedua-duanya sekali jika sabit kesalahan.^[6]